Czas mija nieubłaganie. Wszyscy na pewno pamiętają dzień w którym spotkaliśmy się po raz pierwszy, to tylko cztery albo trzy lata a dla niektórych z Was niespełna roczek. Nie spodziewaliście się, że życie szkolne będzie wiązało się z tak wspaniałymi chwilami, również przyjemnościami, ale także z wielkim wysiłkiem, czasem nawet poświęceniem. Wiem, że zawiązały się liczne przyjaźnie a chwile spędzane w gronie pedagogów a także z rówieśnikami pozostaną na długo w Naszych pamięciach. Mam nadzieję, że Wasze palny i marzenia z jakimi przyszliście do Skłodowskiej w znacznej części się spełniły, a jeśli nie to jeszcze wszystko przed Wami. Na pewno wszyscy zdajemy sobie sprawę z tego, że to dopiero początek Waszej drogi przez dorosłe życie, w ciągu której spotka Was wiele wspaniałych przeżyć ale także niespodzianek. Gdy patrzę dzisiaj na Was, to widzę już nie tylko młodzież, lecz pełnych nadziei, gotowych wejść w dorosłe życie młodych ludzi. Uświadamiam sobie jakie więzy przez ostatnie lata łączyły grono pedagogiczne z przyszłymi maturzystami. Jestem pełen podziwu dla uczniowskiej potrzeby pozyskiwania wiedzy, dla Waszego zaangażowania w życiu szkoły. Dzisiaj dla mnie to chyba pierwsza okazja, żeby powitać was w świecie dorosłych, w świecie odpowiedzialnych zachowań i poważnych decyzji. Dojrzeliście do tego, by mierzyć się ze światem i ze swoimi marzeniami.

Tradycyjnego poloneza maturzyści zapowiedzieli słowami Adama Mickiewicza: „Podkomorzy rusza, I z lekka zarzuciwszy wyloty kontusza,
I wąsa podkręcając, podał rękę Zosi, I skłoniwszy się grzecznie, w pierwszą parę prosi". Bardzo dziękuje Organizatorom, Wychowawcom i Nauczycielom a także Młodzieży za wspaniały Bal. Dziękuję gościom: Panu Leszkowi Marszałowi - Wicestaroscie a także Ks. Kanonikowi Dziekanowi Zdzisławowi Golanowi za ciepłe słowa a także udział w Studniówce u Skłodowskiej.

Marian Popławski - dyrektor