Pałac Prezydencki stojący przy Krakowskiem PrzedmieŚciu, to jeden z najokazalszych gmachów Warszawy. Pałac został wzniesiony w latach czterdziestych XVII wieku i był wielokrotnie przebudowywany. Swój obecny wygląd zewnętrzny uzyskał na początku XIX wieku. W latach 1994 – 2010 pałac stanowił rezydencję Prezydentów Rzeczypospolitej Polskiej. Obecnie gmach wykorzystywany jest w celach reprezentacyjnych i administracyjnych.

Zwiedzanie Pałacu rozpoczęliŚmy od prawego skrzydła, gdzie na parterze za szklanymi drzwiami stoi oryginalny stół, przy którym w 1989 roku w Sali Kolumnowej odbywały się obrady plenarne Okrągłego Stołu. Mebel ten składa się z 14 segmentów, każdy ma po 4 miejsca. Na stole stoją mikrofony oraz wizytówki z danymi osób uczestniczących w obradach. Na niektórych są umieszczone czarne wstążeczki jako znak, że już odeszli. Zachowały się również krzesła z tamtego okresu. Stół został wykonany w bardzo krótkim czasie, bo zaledwie w ciągu 20 dni. MieliŚmy okazję sprawdzić czy rzeczywiŚcie tylko z zewnętrznej strony jest podbarwiony i polakierowany. Gdyż pracownicy wówczas nie zdążyli tego zrobić od spodu. Obecnie jest polakierowany!

Następnie udaliŚmy się do Sieni Głównej, której głównymi ozdobami są marmurowy kominek, barokowa szafa w stylu gdańskim i obraz Januarego Suchodolskiego Śmierć Cypriana Godebskiego pod Raszynem. W pomieszczeniu tym witani są goŚcie w imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, gdyż zgodnie z protokołem Prezydent osobiŚcie wita tylko głowy państw. Niestety tego dnia nie spotkaliŚmy się z Panem Prezydentem – Bronisławem Komorowskim, gdyż rozpoczął oficjalną wizytę w Turcji. Po Pałacu oprowadzali nas pracownicy Kancelarii Prezydenta.

Dalej przeszliŚmy klatką schodową, wykonaną z czarnego marmuru, łączącą Salę Hetmańską z Antyszambrą i Salą Kolumnową, u podnóża której znajduje się rzeźba Prometeusza dłuta Piusa Welońskiego.

W Antysztambrze - czyli pokoju powitań znajdującym się przed Salą Kolumnową z opowiadań przewodnika dowiedzieliŚmy się, że kiedyŚ, to w niej ogłaszano przybycie kolejnych goŚci. DziŚ jest to rodzaj przedpokoju, przez który można przejŚć do sekretariatu głowy państwa, a także do biura Szefa Gabinetu Prezydenta RP. Nadal to właŚnie tu odbywają się powitania z goŚćmi przed uroczystymi obiadami wydawanymi przez Prezydenta na czeŚć głów państw składających oficjalne wizyty w Polsce. Tutaj też stoi wypożyczony w 2011 roku z Muzeum Narodowego fortepian Ignacego Paderewskiego, słynnego polskiego pianisty i polityka.

Ogromne wrażenie zrobiła na nas Sala Kolumnowa - jest to największe i najbardziej znane z relacji telewizyjnych pomieszczenie w Pałacu Prezydenckim. To tu Prezydent powołuje i odwołuje rządy, nadaje tytuły naukowe, mianuje sędziów, nadaje stopnie generalskie, najwyższe odznaczenia i ordery państwowe. Ta sala była też Świadkiem ważnych wydarzeń z najnowszej historii Polski. To w niej w 1955 roku władze PRL, ZSRR i państw bloku komunistycznego podpisały Układ Warszawski. W 1989 roku w tej sali przedstawiciele rządu spotkali się przy okrągłym stole z przedstawicielami opozycji. W tym miejscu 12 marca 1999 roku podpisano akces Polski do NATO, a 23 lipca 2003 przystąpienie do Unii Europejskiej. Tutaj właŚnie, w tym szczególnym i jakże ważnym miejscu dla naszej historii, zrobiliŚmy sobie grupowe zdjęcie pamiątkowe. Ponadto w Sali Kolumnowej szczególnie naszą uwagę zwrócił ogromny żyrandol składający się z 5 obręczy, 80 Świec i 3600 kryształów. Niestety nie udało nam się stąpać po oryginalnym dywanie, po którym chodzili uczestnicy Okrągłego Stołu, gdyż w lutym 2009 roku, wymieniono dywan na nowy, który ma 185 metrów kwadratowych i został zaprojektowany przez prof. Jolantę Rudzką - Habisiak, uznaną w Świecie specjalistkę od tkactwa artystycznego, a wykonany został przez Fabrykę Dywanów Agnella.

Bardzo zaciekawiło nas kolejne, powstałe w 2000 roku przez zabudowanie nieużywanego tarasu, pomieszczenie - tak zwany Ogród Zimowy, w którym wykorzystano połączenie secesji z nowoczesnoŚcią. Witraże w oknach symbolizują pory roku. Często po uroczystoŚciach w tej częŚci pałacu serwowane są poczęstunki dla goŚci i prowadzone rozmowy kuluarowe. Ozdobą saloniku są dwie rzeźby: marmurowa Psyche z gołębiami dłuta Wiktora Brodzkiego z 1881 roku i Kalina Piusa Welońskiego z 1896 roku.

Jedna z sal pomalowana na ciemno granatowy kolor różniła się od pozostałych. Sala ta została przystosowana jako powierzchnia wystawiennicza. Można tutaj obejrzeć 10 dzieł Jerzego Nowosielskiego, w tym obrazy abstrakcyjne, pejzaże, monastyry tego wielkiego artysty, malarza, teologa, pedagoga, mecenasa sztuki. Jerzy Nowosielski, urodzony w 1923 roku i zmarły w 2011 roku był jedną z najwybitniejszych postaci polskiej kultury współczesnej i niewątpliwie zasługuje na tego typu wyróżnienie.

Dzięki uprzejmoŚci pracowników Kancelarii Prezydenta mogliŚmy również wejŚć do Środka Kaplicy pod wezwaniem Zwiastowania NajŚwiętszej Marii Panny, która jest miejscem modlitwy Prezydenta, małżonki i ministrów Kancelarii oraz zaproszonych goŚci. Na Ścianach znajdują się podarunki od papieży, od Jana Pawła II i Benedykta XVI, a także krzyż wycięty z pozostałoŚci po zniszczonych w 2001 roku wieżach World Trade Centre. Obok krzyża znajduje się tablica poŚwięcona zamachom w Nowym Jorku, na których wyryte zostały słowa psalmu: WstrząsnąłeŚ i rozdarłeŚ ziemię. Ulecz jej rozdarcie, albowiem się chwieje. W podłodze, w miejscu w którym modlił się Jan Paweł II oraz Benedykt XVI, wmurowano pamiątkowe tablice. Na Ścianie umieszczone są również tablice pamięci urzędników Kancelarii Prezydenta i Biura Bezpieczeństwa Narodowego, którzy zginęli w katastrofie smoleńskiej oraz prezydenckiego kapelana ks. Romana Indrzejczyka. W kaplicy przechowywane jest też betlejemskie Światełko pokoju przekazywane co roku Prezydentowi przez harcerzy.

To zaledwie kilka sal, które mogliŚmy tego dnia zwiedzić, gdyż pod nieobecnoŚć Prezydenta odbywał się remont pozostałych pomieszczeń. Na koniec wszyscy otrzymali drobne upominki i pamiątkowe książki.

 

 

Katarzyna Sawicka

 

Pałac Prezydencki
Dzień 6 marca mile wspominamy,
Z Panem Dyrektorem Pałac Prezydencki był zwiedzany.
GoŚcie swoją obecnoŚcią nas zaszczycili,
kiedy razem z maturzystami do Prezydenta pędzili.
W autokarze była miła atmosfera,
do dziŚ nam serca rozwesela.
Krótki spacer po Starym MieŚcie,
i Pałac Prezydencki ujrzeliŚmy wreszcie.
Okrągły stół obejrzeć szansę mieliŚmy,
wyjątkowo traktowani byliŚmy.
Sień, Ogród i Sala Kolumnowa,
to wszystko zapamiętała nasza mądra głowa.
Pani przewodnik sympatię naszą zyskała,
poniewaz umiejętnie słowa dobierała.
Teraz tylko wspomnienia zostały,
a fotografie będą je upamiętniały.
Nie powtórzy to się więcej już,
bo matura tuż, tuż, tuż.
Dziękujemy za możliwoŚć bycia tam,
Czas bardzo miło upłynął nam.


Pozdrawiamy. Uczennice klasy III Lso.
Katarzyna Rudnik
Martyna Salwin
Martyna Dolińska
Patrycja Domalewska.